Margot van Boldrik
Margot Johanna Theodora van Boldrik (1907-2008) is geboren en getogen in de gemeente Ubbergen, waar haar vader gemeentesecretaris was. Hij heeft de liefde voor de geschiedenis van de gemeente overgedragen aan zijn dochter Margot. Zij werd onderwijzeres en lerares in Kekerdom, Nijmegen en Roermond. Van november 1944 tot juni 1945 was zij directrice-administratrice van het Noodziekenhuis Waalheuvel te Ubbergen; direct na de bevrijding schreef Margot van Boldrik haar eerste boek: ‘De gemeente Ubbergen in oorlogstijd’.
In 1945 begon Van Boldrik een omvangrijke correspondentie met bevrijders van Ubbergen uit Amerika, Canada en Engeland. Oorlogsdagboeken en zelf verder verzamelde gegevens over de gemeente Ubbergen vormen samen de collectie van de Stichting Margot van Boldrikfonds, die in 1981 werd opgericht. In dat jaar kreeg Margot van Boldrik de Koninklijke Onderscheiding ‘Lid in de Orde van Oranje-Nassau’ in goud en daarnaast van de gemeente Ubbergen de eretitel ‘Roos van Ubbergen’. Tussen 1982 en 1997 verschenen nog acht boeken, die Van Boldrik alleen of met anderen samenstelde.
Margot van Boldrik overleed op 13 april 2008 op 100-jarige leeftijd.